Bywa czasem,że ogarnia nas bezgraniczne uczucie ****ku, którego nie potrafimy opanować.Spostrzegamy ,że magiczna chwila tego dnia dawno już minęła, a my jej wcale niewykorzystaliśmy ,Wtedy życie ukrywa przed nami cały swój kunszt , cały urok.Powinniśmy zawsze słuchać młego dziecka,którym niegdyś byliśmyb ''''''i które wciąż jeszcze w sobie nosimy.Ono dobrze wie co to są magiczne chwile.I choć często udaje się nam zagłuszyć jego płacz, jednak nigdy nie zdołamy stłumić jego głosu.To dziecko którym byliśmy, ciągle jest w nas obecne, Szczęśliwe są maleńkie istoty, do nich bowiem nalezy królestwo niebieskie,Jeśli nie narodzimy się na nowo, jeśli nie uda się nam spojrzeć na nasze życie raz jeszcze , z dziecinną prostotą i entuzjazmem - gubimy sens życia.Ludzkość wymyśliła wiele sposobów samobójstwa, Ci którzy próbują uśmiercić swoje ciało, znieważają przykazanie Boskie na równi z tymi , którzy próbują uśmiercić swoją duszę, choć zbrodnia tych ostatnich jest mniej widoczna dla ludzkich oczu,Wysłuchajmy tego , co mówi dziecko ukryte w naszej duszy . Nie wstydźmy się go. Nie pozwólmy , aby się lękało ,że jest samotne , bo nie dociera do nas jego głos. Bodaj raz dajmy mu szansę , aby pokierowało naszym losem.To dziecko wie dobrze , jak każdy dzień może się różnić od drugiego.Niech dzięki nam poczuje się znowu kochane .Sprawmy mu przyjemność , nawet jeśli wymagałoby to od nas postępowania , od którego odwykliśmy , które może uchodzić za śmieszne w oczach innych ludzi. Pamiętajcie że mądrość ludzka jest szaleństwem w oczach Boga.Jeśli posłuchamy głosu dziecka , które mieszka w naszej duszy , oczy nasze znowu nabiorą blasku.A jeśli nie utracimy więzi z tym dzieckiem,nigdy już nie utracimy więzi z życiem. Trochę to filozoficzne ale jak się nad tym zastanowić to coś w tym jest. Pozdrawiam Renata
