..sabbath..

Nie wiem jak dla Was, ale dla mnie osobiście Metallica w tym momencie się skończyła. Z powodu śmierci głównego motorniczego Cliffa Burtona, chłopaki chyba się pogubili i nie bardzo wiedzieli co dalej począć ze swoją muzyką. Dokończyli trasę Damage Tour i po odpoczynku zawitali do studia, by nagrać nowy materiał. Pierwszy z Jasonem Newstedem. Tematyka jaką obrali tym razem jest niesprawiedliwość. Panowie po raz pierwszy nagrali promocyjne video do utworu "One". Powstały trzy różne wersje tego utworu, wykorzystującego obrazy z filmu "Johnny got his gun". Japończycy mogą się nacieszyć bonusem w postaci coveru Diamond Head "The Prince". Na albumie usłyszymy też ostatni utwór napisany przez Cliffa "To Live Is to Die". Napisał i skomponował go jeszcze zanim zginął, jednak jego zapis basu nagrał już Jason. Podczas trwania utworu James wypowiada urywek wiersza niemieckiego poety Paula Gerhardta, "when a man lies, he murders some part of the world...". Słowa te poświęcone są zmarłemu przyjacielowi z zespołu, Cliffowi, który nienawidził kłamstwa do bólu. Sam album ukazuje techniczne możliwości muzyków i pod tym względem jest najlepszy ze wszystkich. To co sprawiło, że album jednak nie spełnił oczekiwań jest jego suche surowe brzmienie, gdzie jak określił po latach basista Jason, hi-hat jest głośniejszy od wokalu. Hi-hat to jeden z talerzy gdzie perkusista wybija rytm, otwarty lub zamknięty. Stało się to podczas procesu miksowania ścieżek przez Rasmussena, został zapytany czy może ustawić głośność linii basu tak aby tylko było ją słychać, gdy to zrobił polecono mu, ściszył bas jeszcze o 3 decybele. Jedna ze złośliwości wobec Jasona, która później wyjdzie chłopakom bokiem. Sprawiła też, że pomimo iż w tym czasie panowie osiągnęli technicznie wyżyny, to brak basu wszystko unicestwił. Album ukazał się w sklepach 25 sierpnia 1988 roku na podwójnym vinylu 12" nakładem Elektra Records. A pracowano nad nią w składzie
James Alan Hetfield (gitara rytmiczna, akustyczna, wokal, teksty)
Kirk Lee Hammett (gitara prowadząca)
Jason Newsted (bas)
Lars Ulrich (perkusja)
oraz
Ross Halfin (zdjęcia)

fot. Brian Schroeder (okładka) grafik, znany ze współpracy z Misfits, oprócz okładek na albumy, tworzy grafiki na koszulki, plakaty i nawet deskorolki. Założył dwie wytwórnie Pusmorts Records i Bacteria Sour Records. Był też wokalistą grupy Septic Death.
Clifford Lee Burton (tekst 8)

fot. Michael Barbiero (miksing) ur. 25 czerwca 1949 w Nowym Jorku.
Steve Thompson (miksing)
Robert C. Ludwig (mastering)
Flemming Rasmussen (inż. dźwięku, producent)

Jak uwiecznić pamięć zmarłego przyjaciela? Metallica postanowiła wydać pierwszy raz zapis z koncertów z lat 1983-86 gdzie basem trząsł murami Cliff Burton. Koncert ukazał się 28 listopada 1987 na kasecie VHS nakładem PolyGram Records. W 1995 roku wznowiono edycję na dysku laserowym. Całość to dzieło nagrane amatorskimi kamerami, kiepskiej często jakości. Zobaczymy tu koncerty oraz wywiady z młodymi muzykami. Całość przygotowana w składzie
James Alan Hetfield (gitara rytmiczna, wokal)
Kirk Lee Hammett (gitara prowadząca)
David Scott Mustaine (gitara prowadząca, wokal)
Clifford Lee Burton (bas, wokal)
Lars Ulrich (perkusja)
oraz
Curt Marvis (producent)
Jeff Richter (producent)

Jak już pisałem poniżej panowie z Metalliki stracili basistę w wyniku nieszczęśliwego wypadku podczas skandynawskiej odnogi trasy europejskiej. Po namowach rodziców Cliffa postanowiono poszukać nowego muzyka, odmiennego stylistycznie od poprzednika. Został nim basista Flotsam and Jetsam Jason Newsted, który na potrzeby przesłuchania nauczył się grać wszystkie utwory. Dla odmiany grał kostką nie palcami, załoga ruszyła kontynuować trasę. Po tych tragicznych wydarzeniach nadszedł czas by zaszyć się w kalifornijskim studiu i nagrać nowy materiał. Jest to EPka z coverami nawiązująca tytułem do demówki "Garage Days" nagranej w garażu Rona. Nagrany materiał przeszedł też fazę miksu w A&M, & Conway, Los Angeles. Cena w tytule dotyczy wydania na vinylu, gdy ukazała się wersja CD cyfry zmieniono na 9.98 $. Tytułem "Garage Days Revisited" nazwano też utwory na stronie B singla "Creeping Death". Na albumie miał się ukazać jeszcze utwór grupy The Paralex "White Lightning"materiał nagrano ale ostatecznie nie umieszczono na albumie. Album ukazał się na 12" vinylu 21 sierpnia 1987 roku nakładem wytwórni Elektra Records. Materiał nagrano w składzie
James Alan Hetfield (gitara rytmiczna, wokal)
Kirk Lee Hammett (gitara prowadząca)

fot. Jason Newsted (bas) ur. 4 marca 1963 w Battle Creek, Michigan, USA. Właściciel kalifornijskiego Chophouse Studio. Karierę rozpoczunał jako nastolatek w zespole Gangster do 1982 roku, w latach 82-83 basował w grupie Dredlox, a 83-84 w zespole Dogz. W 1984 założył grupę Flotsam and Jetsam, w której grał do momentu wstąpienia w szeregi Metalliki.
Lars Ulrich (perkusja)
oraz

fot. Peter David Mensch (okładka) ur. 28 marca 1953 w Nowym Jorku. Menadżer Metalliki i przez długi czas współpracownik Cliffa Burnsteina.
Ross Halfin (zdjęcia)
Marnie Riley (asystent inż dźwięku)
Greg Dennen (asystent inż dźwięku)
Csaba Petocz (inż dźwięku)
Ron Lewter (mastering)

Po wydaniu albumu "Master of Puppets" Metallica koncertuje pod szyldem Damage Tour po Ameryce Pn i Europie, w tym czasie 2 lipca 1986 ukazuje się singiel na 7" vinylu promujący dwa utwory z albumu oczywiście nakładem Elektra Records. Jest to jednocześnie ostatnie wydawnictwo z Cliffem Burtonem w składzie, gdyż podczas skandynawskiej trasy 27 września nad ranem bus stacza się z niewiadomych do dziś przyczyn do przydrożnego rowu wywalając śpiącego muzyka przez przednią szybę i przygniatając go swoim ciężarem. Metallica traci cennego wykształconego muzycznie człowieka, a jednocześnie przyjaciela z zespołu, który do końca był autorytetem wśród chłopaków. Wszyscy byli pod jego wielkim wpływem i każdy, a nawet oni sami zadają sobie pytanie gdzie byliby dziś stylistycznie gdyby Cliff żył. Jak wyglądałyby ich późniejsze albumy, czy pozwoliłby na wydanie "Load" Reload" niemal bluesowo rockowych albumów. Czy też ściąłby włosy, porzucił swoje spodnie dzwony, nie wiadomo. Pewnym wtedy było że zrozpaczeni muzycy postanowili zakończyć działalność nie widząc dalszego sensu w nagrywaniu nie mając pod ręką Cliffa. Jednak po pogrzebie przyjaciela, jego rodzice namawiali by nie zaprzestali tego co zaczęli, że ich syn nie chciałby, aby zmarnowali to co do tej pory stworzyli, żeby jego wkład w pracę zespołu i rozbujanie tej machinerii nie poszedł na marne. Dziś żyje już tylko ojciec Cliffa pan Ray Burton, z którym panowie z zespołu do dziś mają stały kontakt i gdy tylko grają w okolicy chodzi na ich koncerty. Ukazuje się więc w tym czasie singiel a trasa przerwana tragicznym wypadkiem zostanie wznowiona po znalezieniu nowego muzyka. Singiel o tym samym tytule co album studyjny nagrany został w składzie
James Alan Hetfield (gitara rytmiczna, wokal)
Kirk Lee Hammett (gitara prowadząca)
Clifford Lee Burton (bas)
Lars Ulrich (perkusja)
oraz
Flemming Rasmussen (producent)